Jubileusz kapłaństwa
Księża wyświęceni w 1996 roku w Gnieźnie, Kaliszu i Poznaniu dziękowali 26 maja za ćwierćwiecze posługi kapłańskiej. „Największym z możliwych paradoksów byłby kapłan, w którego sercu wygasła miłość” – przypomniał słowa z dnia ich święceń kapłańskich Prymas Polski.
Przed ćwierćwieczem księża jubilaci wyświęceni w Gnieźnie usłyszeli je z ust abp. Henryk Muszyńskiego, ówczesnego arcybiskupa i metropolity gnieźnieńskiego. Cytując w homilii fragmenty jego kazania abp Wojciech Polak przypomniał, że kapłani nie działają własną mocą, ale działa przez nich Jezus.
„Działa przez wasze kapłańskie, odnawiane i ponawiane co roku tutaj, w katedrze, w każdy Wielki Czwartek: «chcę, z Bożą pomocą». On działa przez miłość, przez waszą gotowość, aby we wszystkim, kim jako kapłani jesteście i co czynicie, być szafarzami Jego miłości” – mówił Prymas.
Podkreślił również, że tę miłość trzeba pielęgnować, otwierając się ustawicznie na Boga, Jego obecność i bliskość.
„Największym z możliwych paradoksów byłby kapłan, w którego sercu wygasła miłość” – wskazał za abp. Henrykiem Muszyńskim abp Polak powtarzając dalej odpowiedź, jaką w czytanej dziś Ewangelii Jezus dał uczniom domagającym się pierwszeństwa: „Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym”.
„Papież Franciszek skomentuje nam, że poprzez te słowa Pan Jezus stara się skoncentrować spojrzenie i serca uczniów, nie pozwalając, aby jałowe i zamykające się w sobie dyskusje znalazły miejsce w łonie wspólnoty” – stwierdził abp Polak.
„Są to słowa mocnej zachęty i wciąż nowe wyzwanie, by odzyskać to, co najlepsze w uczniach, i w ten sposób nie dać się zniszczyć i uwięzić przez logiki światowe, które odwracają spojrzenie od tego, co ważne. «Nie tak będzie między wami» to głos Pana, który ocala, by nie patrzeć zbytnio na siebie, zamiast skierować spojrzenie, zasoby, oczekiwania i serce na to, co się liczy – na misję” – mówił Prymas dopowiadając, że siłę do tej misji daje Jezus, który „wskazuje drogę i nas w tej drodze wyprzedza”.
„Dlatego jeszcze raz na zakończenie, dziękując wam i wraz z wami Bogu za przebyte już lata kapłańskiego życia i posługi, za arcybiskupem Henrykiem z jego słowa do was, Drodzy Bracia, skierowanego w dniu waszych święceń, pragnę wam i dziś, po dwudziestu pięciu latach powtórzyć: nie lękajcie się ani tego brzemienia, ani tego obowiązku, bo Chrystus także dziś was zapewnia: Ja jestem z wami, jestem z wami dzisiaj i będę za wami przez całe życie” – mówił na koniec do księży jubilatów abp Polak.
W imieniu księży świętujących jubileusz za wspólną modlitwę, wszelką pomoc i życzliwość oraz dobre słowa dziękował ks. kan. Maciej Olczyk. W czasie Mszy św. w sposób szczególny modlono się za dwóch zmarłych kapłanów rocznika 1996 oraz – z racji przypadającego dziś święta – za wszystkie matki.
