Andrzej Olszowski

Syn Waleriana i Zofii z Duninów, urodził się w 1621 r. Jego ojciec był podkomorzym wendeńskim, a następnie kasztelanem spycimierskim. Przyszły Prymas miał czterech braci, z których jeden – Hieronim, doszedł do urzędu wojewody rawskiego. Już jako dziecko Olszowski przeznaczony został do stanu duchownego, kształcił się w kolegium jezuickim w Kaliszu, a później, od 1636 r., na Uniwersytecie Krakowskim. Następnie trafił na dwór kanonika gnieźnieńskiego Mikołaja Koniecpolskiego, który był krewnym jego matki. W 1642 r. udał się do Rzymu, gdzie w 1645 r. uzyskał tytuł doktora obojga praw i magistra teologii. Po powrocie do Polski w 1646 r. znalazł się na dworze arcybiskupa gnieźnieńskiego Macieja Łubieńskiego. Już w czasie pobytu w Italii został kanonikiem gnieźnieńskim, od 1648 r. pełnił funkcję prymasowskiego kanclerza. Wtedy też został sekretarzem królewskim. W czasie potopu szwedzkiego udał się wraz z królem na Śląsk. W 1659 r. uzyskał godność kanonika krakowskiego. W kolejnym roku został mianowany referendarzem koronnym. Król Jan Kazimierz w 1661 r. nominował go na biskupstwo chełmińskie. Papież Aleksander VII zatwierdził nominację na początku sierpnia 1661 r. Olszowski odnowił życie religijne w diecezji, w latach 1667–1672 przeprowadził wizytację kanoniczną, przejął kilkanaście zajętych przez protestantów kościołów. Za jego sprawą w Malborku pojawili się jezuici. Dbał też o gospodarkę diecezji. W grudniu 1666 r. hierarcha został podkanclerzym koronnym. Przyczynił się w znaczący sposób do elekcji Michała Korybuta Wiśniowieckiego. W okresie jego krótkich rządów to Olszowski kierował polityką zagraniczną kraju. Hierarcha pozostawał w serdecznych stosunkach z Janem III Sobieskim. Król-elekt nominował go w czerwcu 1674 r. na arcybiskupstwo gnieźnieńskie. Uroczysty ingres do katedry nastąpił 19 października 1675 r. Rok później metropolita przewodniczył uroczystościom pogrzebowym polskich monarchów – Jana Kazimierza oraz Korybuta Wiśniowieckiego, a także koronował Jana Sobieskiego na Wawelu. Prymas zmarł 29 sierpnia 1677 r. w Gdańsku, został pochowany w jednej z kaplic gnieźnieńskiej katedry.