Prymas do neoprezbiterów: kapłańska godność to godność sługi
„Kapłańska godność to nie godność pana, lecz sługi, to prawdziwa królewska godność tego, który oddaje swe życie dla własnego zbawienia i dla pomocy w zbawieniu sióstr i braci” – mówił Prymas Polski abp Wojciech Polak do diakonów Kamila, Jakuba i Bartosza, którym 31 maja w katedrze gnieźnieńskiej udzielił święceń prezbiteratu.
„Oto ci nasi synowie, którzy są waszymi krewnymi lub przyjaciółmi, za chwilę mają otrzymać święcenia prezbiteratu. Uważnie zatem rozważcie, jakiej godności mają w Kościele dostąpić”. Od nawiązania do powyższych słów z obrzędu święceń rozpoczął swoją homilię Prymas Polski. Mówił, że w tej kapłańskiej godności nie chodzi o ludzkie zaszczyty, lecz o upodobnienie do Jezusa Chrystusa. „Upodobnienie w sakramencie święceń do Jezusa Chrystusa, Najwyższego Kapłana – mówił abp Polak – to upodobnienie do Tego, który będąc Bogiem nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi”.
Kapłańska godność to nie godność pana, lecz sługi, to prawdziwa królewska godność tego, który oddaje swe życie dla własnego zbawienia i dla pomocy w zbawieniu sióstr i braci. W przeżywaniu tak rozumianej godności pomaga osobom powołanym codzienne doświadczanie Bożej mocy. Abp Polak przypomniał w tym kontekście słowa papieża Leona XIV, który powiedział, że „każdy z nas może z ufnością powiedzieć: chociaż jestem kruchy, Pan nie wstydzi się mojego człowieczeństwa, przeciwnie – przychodzi, aby zamieszkać we mnie. Towarzyszy mi swoim Duchem, oświeca mnie i czyni mnie narzędziem swojej miłości wobec innych, wobec społeczeństwa i wobec świata”.
Prymas podkreślił, że tegoroczne święcenia kapłańskie odbywają się w szczególnym roku, w Roku Jubileuszowym, roku nadziei. Przypomniał neoprezbiterom, że nadzieja odnawiana jest przez Ducha Świętego. „Modląc się więc dziś nad wami – mówił abp Polak – w modlitwie konsekracyjnej prosił będę, aby Bóg odnowił w waszych sercach Ducha świętości. Trzeba bowiem wziąć Ducha Świętego, aby nie tylko samemu żyć nadzieją, która dzięki Jego działaniu jest w nas stale odnawiana i niewzruszona, ale aby tę nadzieję nieść innym, aby ją głosić, aby być dla świata znakiem nadziei, aby tę nadzieję przywracać”. Prymas podkreślił, że obecność i bliskość Boga, codziennie odnawiana i przeżywana w wierności, broni kapłanów przed złudnym i niebezpiecznym samozadowoleniem i jednocześnie ożywia w nich ducha służby.
Święcenia prezbiteratu udzielone zostały w przypadające w sobotę święto Nawiedzenia NMP. „Maryja udaje się do Elżbiety – mówił Prymas nawiązując do słów papieża Franciszka – aby podzielić się swoją wiarą w Boga, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych, oraz nadzieją na spełnienie Jego obietnicy”. To misja, do której zaproszeni są także kapłani, „aby przez ich życie i kapłańskie posługiwanie, ukazywało się, jak w Maryi, że dziś, że właśnie teraz, że w tym świecie, że przez posługę Kościoła, spełnia się obietnica zbawienia każdego człowieka w Jezusie Chrystusie”. Abp Polak powtórzył na koniec za papieżem Leonem: „oto jest duch misyjny, który powinien nas ożywiać, bez zamykania się we własnym, wąskim kręgu i bez poczucia wyższości nad światem. Jesteśmy wezwani, by nieść wszystkim, jak Maryja, miłość Boga, to jest godzina miłości”.
Uroczysta Msza św. sprawowana była w katedrze gnieźnieńskiej z udziałem rodzin i przyjaciół neoprezbiterów. Eucharystię koncelebrowali m.in. bp Radosław Orchowicz, kanonicy Kapituły Prymasowskiej, moderatorzy z ks. Tomaszem Krzysztofiakiem oraz proboszczowie rodzinnych i praktykanckich parafii nowo wyświęconych. Obecni byli księża z całej archidiecezji gnieźnieńskiej, a także przedstawiciele holenderskiej Fundacji im. kard. Glempa. W czasie liturgii śpiewał Chór Prymasowski. Po uroczystości neoprezbiterzy otrzymali dekrety posyłające ich na pierwsze parafie.
Nowi księża archidiecezji gnieźnieńskiej:
Ks. Kamil Świątek pochodzi z parafii pw. św. Wawrzyńca w Słupcy
Ks. Jakub Janiak pochodzi z parafii pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Barcinie
Ks. Bartosz Kubiak pochodzi z parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej i św. Barbary w Piechcinie
