List abp. Wojciecha Polaka z okazji 62. Światowego Dnia Modlitw o Powołania 

„Niewątpliwie ważnym zadaniem dla wspólnoty Kościoła jest pomoc młodym ludziom w odkrywaniu i w rozeznawaniu powołania. Jesteśmy więc wszyscy we wspólnocie naszego Kościoła wezwani, aby wspierać młodzież i aby towarzyszyć młodym na drodze rozeznawania swego powołania” – pisze Prymas Polski abp Wojciech Polak w liście na Niedzielę Dobrego Pasterza. Publikujemy pełną treść listu.

List pasterski arcybiskupa Wojciecha Polaka, Prymasa Polski z okazji 62. Światowego Dnia Modlitw o Powołania 

Niedziela Dobrego Pasterza – 11 maja 2025 r.

Umiłowani w Panu, Siostry i Bracia!

Dzieje Apostolskie ukazują misję ewangelizacyjną Pawła i Barnaby, którzy docierają do Antiochii Pizydyjskiej. Wokół nich zbierają się tłumy, aby słuchać słowa Bożego (Dz 13,44). Ich działalność wzbudza wiarę i rodzi w sercach wielką radość. Słowo Pańskie szerzy się po całym kraju (por. Dz 13,49). Uczniowie są jednak prześladowani i wyrzuceni z miasta, a mimo tego nie poddają się. Pełni wesela i Ducha Świętego idą dalej (por. Dz 13,51-52). Skąd taka decyzja? Dlaczego trwają nadal w wypełnianiu swojego zadania? Paweł i Barnaba są świadomi swojego powołania – zostali wezwani przez Ducha Świętego, aby głosić słowo Boże i czynią to z wielkim oddaniem i zaangażowaniem (por. Dz 13,2-5). Realizują swoje powołanie, ponieważ wsłuchują się w głos Dobrego Pasterza, który troszczy się o nich. Taka postawa gwarantuje, że nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z ręki Pasterza.

Drodzy Siostry i Bracia!

W IV Niedzielę Wielkanocną, zwaną Niedzielą Dobrego Pasterza, po raz sześćdziesiąty drugi obchodzimy Światowy Dzień Modlitw o Powołania: Pielgrzymi nadziei: dar życia. Hasło tego dnia i tygodnia modlitw o powołania bardzo dobrze wpisuje się w motto Roku Jubileuszowego. Pielgrzymami są ci, którzy wędrują do miejsca naznaczonego Bożą obecnością; nadzieja to pragnienie dobra, które połączone jest z wytrwałym oczekiwaniem na jego uzyskanie; natomiast wezwanie dar życia to zaproszenie do uczynienia z własnego życia daru miłości. Papież Franciszek w swoim orędziu na ten dzień wskazywał, że w naszych czasach wielu młodych czuje się zagubionych w obliczu przyszłości. Często doświadczają niepewności co do perspektyw pracy, a jeszcze głębiej, kryzysu tożsamości, który jest kryzysem sensu i wartości, a zamęt cyfrowy sprawia, że staje się on jeszcze trudniejszy do przejścia. Niesprawiedliwość wobec słabych i ubogich, obojętność egoistycznego dobrobytu, przemoc wojny, zagrażają planom dobrego życia, które pielęgnują w swoich sercach. Dlatego tak ważne staje się odkrycie przez młodzież jakie jest jej życiowe powołanie. Ono jest bowiem cennym darem, który Bóg zasiewa w sercach, wezwaniem do wyjścia poza siebie, aby podjąć drogę miłości i służby. Pan, który zna serce człowieka, nie porzuca nas w niepewności; wręcz przeciwnie, chce wzbudzić w każdym świadomość, że jest on miłowany, powołany i posłany jako pielgrzym nadziei  (por. Franciszek, Orędzie).

Niewątpliwie ważnym zadaniem dla wspólnoty Kościoła jest pomoc młodym ludziom w odkrywaniu i w rozeznawaniu powołania. Jesteśmy więc wszyscy we wspólnocie naszego Kościoła wezwani, aby wspierać młodzież i aby towarzyszyć młodym na drodze rozeznawania swego powołania. Chcemy naszą modlitwą i naszą bliskością pomagać młodym, by z nadzieją wsłuchiwali się w głos swojego serca i z odwagą pytali Boga o to, czego dla nich pragnie. Młodzi potrzebują też naszego świadectwa. Potrzebują przypomnienia i wskazania, że cisza modlitwy jest niezbędna, aby odczytać Boże powołanie, aby dać wolną i świadomą odpowiedź. Módlmy się więc za nich i wraz z nimi, aby dobrze rozeznali swoje powołanie, usłyszeli głos Boga i nie bali się pójść za Nim, aby wytrwali na tej drodze.

Moi Kochani!

Dziękuję Wam za duchowe i materialne wsparcie kleryków naszej świętowojciechowej archidiecezji. Dziękuję wraz ze wspólnotą naszych seminarzystów i wychowawców za zebrane dzisiaj na ten cel ofiary, które są konkretnym przejawem Waszej troski o powołania. Dziękuję także członkom Stowarzyszenia Wspierania Powołań Kapłańskich Archidiecezji Gnieźnieńskiej, którzy od wielu lat pomagają osobom powołanym do kapłaństwa. Dziękuję również Fundacji im. Kardynała Glempa w Holandii, która przed czterdziestu laty zaangażowała się w dokończenie budowy nowego seminaryjnego gmachu i do dziś troszczy się i wspiera duchowo oraz materialnie gnieźnieńskich kleryków.

Chciałbym podziękować Wam też za każdą działalność o charakterze powołaniowym, podejmowaną w parafiach i dekanatach. Cieszę się, że kontynuowana jest sztafeta modlitwy w naszej katedrze w intencji powołań do kapłaństwa i życia zakonnego, że tak wielu przybywa w kolejne czwartki do Gniezna. Przy relikwiach św. Wojciecha módlmy się wraz z młodymi i za młodych, aby dobrze rozeznali swoje życiowe powołanie. Cieszę się, że kolejny raz w uroczystość Zwiastowania Pańskiego siostry zakonne i nasi klerycy modlili się w kaplicy seminaryjnej w Gnieźnie o świętość życia i o nowe powołania. Nadzieję w moim sercu rodzi coraz odważniejsza odpowiedź wzrastającej liczby młodych ludzi, którzy biorą udział w rekolekcjach, dniach skupienia i innych wydarzeniach organizowanych przez diecezjalne duszpasterstwo powołań i duszpasterstwo młodzieży. To wielka radość, że nasi klerycy wraz z moderatorami tak chętnie są zapraszani przez Wasze wspólnoty parafialne do modlitwy o nowe powołania do służby Bożej, że mogą dzielić się tym, jak usłyszeli głos Boga w swoim życiu, że mogą dać świadectwo swojego powołania i nieść nadzieję tym wszystkim, którzy ich przyjmują.

Bracia i Siostry, 

Kościół jest żywy i płodny, gdy rodzi nowe powołania. A świat szuka, często nieświadomie, świadków nadziei, którzy swoim życiem głoszą, że pójcie za Chrystusem jest źródłem radości. Nie ustawajmy zatem w proszeniu Pana o nowych robotników na Jego żniwo, pewni, że On nie przestaje powoływać z miłością (por. Franciszek, Orędzie). Pamiętajmy w tym czasie o kandydacie do święceń diakonatu Eryku, który 17 maja przyjmie święcenia oraz diakonach Bartoszu, Jakubie i Kamilu, którzy 31 maja w katedrze gnieźnieńskiej zostaną wyświęceni na kapłanów. Bądźmy z nimi i otoczmy ich serdeczną modlitwą. Niech odczują wsparcie całej wspólnoty naszego Kościoła.

Rozpoczął się maj, miesiąc, w którym odmawiamy w kościołach, przy krzyżach i przydrożnych kapliczkach litanię do Najświętszej Maryi Panny. Poprzez Jej matczyne serce zanieśmy Bogu nasze prośby i dziękczynienia. Niech Maryja, Matka Nadziei i Wychowawczyni Powołań, uczy nas jak mamy otwierać umysły i serca na Ducha Świętego i podejmując swoje powołanie, wzrastać w tej nadziei, która nie zawodzi. Proszę Was również o modlitwę w intencji mojej pasterskiej posługi, a nade wszystko w intencji nowo wybranego Ojca świętego. Pamiętając zaś o Was wszystkich w modlitwie, z całego serca wszystkim Wam błogosławię.

† Wojciech Polak
Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński
Prymas Polski