Słowo powitania podczas Mszy św. odpustowej ku czci św. Wojciecha, 25.04.2021 Gniezno
Słowo powitania Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka podczas Mszy św. odpustowej ku czci św. Wojciecha, Niedziela Dobrego Pasterza, 25 kwietnia 2021, bazylika prymasowska w Gnieźnie.
Papież Franciszek w minioną środę, w swym pozdrowieniu skierowanym do Polaków, wspominając zbliżające się uroczystości świętego Wojciecha, wskazał, że był On człowiekiem głębokiej wiary, modlitwy i męstwa, a jego męczeństwo stało się fundamentem tożsamości Kościoła w Polsce. W doroczną uroczystość odpustową ku czci świętego Wojciecha gromadzimy się przy jego relikwiach w Bazylice Prymasowskiej w Gnieźnie, aby dziękować Bogu za wiarę i męstwo głównego patrona Polski. Chcemy też, podejmując w ten sposób intencję papieża Franciszka, prosić Boga przez wstawiennictwo świętego Wojciecha o odwagę w wierze, o rozwój ludzki i społeczny, a także o wzrost duchowy naszej Ojczyzny. Stajemy razem, aby tutaj, u grobu naszego męczennika, upraszać również siłę i moc oraz wytrwałość w modlitwie, która pozwoli nam już radować się i nadal cierpliwie czekać na zapowiedzianą na 12 września beatyfikację Czcigodnego Sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia. To przecież On, jako biskup Świętowojciechowego Kościoła i Prymas Polski, stąd, z gnieźnieńskiego Wzgórza Lecha, od relikwii świętego Wojciecha, w swym pierwszym liście pasterskim skierowanym do wiernych archidiecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej, przypomniał, że od kołyski męczeńskich narodzin świętego Wojciecha, apostoła Polski, głosiciela Ewangelii, który jak Chrystus, umarł za lud (…) nasz duch czerpie swe natchnienie i nieśmiertelne, ofiarne moce. Wszyscy dziś tak bardzo potrzebujemy tych duchowych mocy. Potrzebujmy ich w obliczu przeżywanych w Kościele, w naszej Ojczyźnie i w całym świecie tak licznych wewnętrznych i zewnętrznych trudności, wobec wyzwań i problemów, z którymi w tym przedłużającym się czasie pandemii wciąż musimy się zmagać. Potrzebujemy ich wobec oczekiwań i nadziei, które nosimy w naszych sercach. Nieśmiertelnych, ofiarnych, duchowych mocy potrzebuje dziś Kościół i nasza Ojczyzna. Potrzebuje ich każdy i każda z nas. Potrzebują ich nasze rodziny i nasze wspólnoty. Nieśmiertelnych, ofiarnych, duchowych mocy potrzebują nasi siostry i bracia, którzy z takim poświeceniem i oddaniem służą od tak wielu dni przy łóżkach chorych i cierpiących. Tych duchowych mocy, których źródłem jest krew męczennika Wojciecha, potrzebuje też nasza młodzież i dzieci, zwłaszcza te, które w najbliższych miesiącach po raz pierwszy w Komunii świętej przyjmą Chrystusa do swojego serca. Tych nieśmiertelnych, ofiarnych, duchowy mocy potrzebuje również Kościół Gnieźnieński, aby pomny na słowa swojego, wkrótce już błogosławionego pasterza, właśnie tutaj, przy grobie świętego Wojciecha, nadal zapalał ogniste wici, zwiastujące ziemi naszej „światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego”.
W tym roku, podobnie jak w ubiegłym, przychodzi nam sprawować tę uroczystą Eucharystię ku czci świętego Wojciecha pośród ograniczeń związanych z pandemią koronawirusa. Dlatego są z nami na modlitwie przedstawiciele Konferencji Episkopatu Polski, na czele z jej przewodniczącym księdzem arcybiskupem Stanisławem Gądeckim, metropolitą poznańskim. Są biskupi metropolii poznańskiej, warszawskiej i gnieźnieńskiej, których łączy tradycja biskupiej posługi prymasów Polski. Wszystkich was, umiłowani bracia, jak najserdeczniej witam. Witam i pozdrawiam biskupa Romualda Kamińskiego, biskupa diecezji warszawsko-praskiej, serdecznie mu już dziękując za Słowo Boże. Naszą pamięcią i modlitwą pragniemy dziś również otoczyć kardynała Kazimierza Nycza, metropolitę warszawskiego, wspomagając go w jak najszybszym powrocie do pełni sił i pełni zdrowia. Pozdrawiam przedstawicieli duchowieństwa, zwłaszcza Kapitułę Prymasowską.
W tym roku ogólnopolskie uroczystości świętowojciechowe wypadają w Niedzielę Dobrego Pasterza. Dlatego pozdrawiając stąd, od grobu świętego Wojciecha, wszystkie wspólnoty seminaryjne, na czele z modlącymi się wraz z nami gnieźnieńskimi klerykami wraz z księdzem rektorem, przez wstawiennictwo naszego Patrona chcemy w modlitwie upraszać u Boga dar nowych, świętych, gorliwych i dobrych, pełnych ewangelicznego zapału i misyjnego ducha powołań do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Pozdrawiam też osoby konsekrowane i was wszystkich, drodzy siostry i bracia, którzy, z uwagi na ograniczenia, w tej małej cząstce jesteście dziś w gnieźnieńskiej katedrze, a także – jak ufam – łączycie się z nami, przede wszystkim za pośrednictwem transmisji telewizyjnej, radiowej i internetowej. Za Prymasem Tysiąclecia pragnę wam wszystkim powtórzyć: myślami waszymi wybiegajcie w tym dniu na Górę Lecha, do prastarej i czcigodnej bazyliki gnieźnieńskiej, tej matki wszystkich kościołów w Polsce. Od grobu świętego Wojciecha zaczerpnijcie ducha męstwa, ducha głębokiej wiary, ducha wielkiej nadziei i ducha nadprzyrodzonej miłości.
Prosimy wiec jeszcze raz szczególnie o ustanie epidemii, o zdrowie dla wszystkich chorych i cierpiących, o moc i siłę ducha dla wszystkich rodzin. Prosimy w intencji powołanych i o nowe powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego, modlimy się za misjonarzy i wszystkich, którzy wzorem świętego Wojciecha, głoszą innym prawdy Ewangelii. Prosimy w intencjach naszej umiłowanej Ojczyzny i Kościoła. Polecamy również zmarłych, pamiętając szczególnie o ofiarach trwającej pandemii, a także o ich rodzinach, prosząc dla nich o ukojenie i nadzieję. Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy grzeszni…
