Ekumenicznie
Do Gniezna dotarła w czwartek polsko-niemiecka pielgrzymka ekumeniczna, która po raz piętnasty wędrowała z Magdeburga do św. Wojciecha śladem Ottona III. U celu pątników witał Prymas Polski abp Wojciech Polak.
„Już piętnasty raz łączy was wspólna droga – droga wzajemnej miłości i zrozumienia. Idziecie nią po śladach Chrystusa i św. Wojciecha, który łączy Magdeburg z Gnieznem. Przekraczając co roku granicę między naszymi krajami, przekraczacie też inne granice, które często dużo mocniej i trwalej dzielą ludzi – granice w ludzkim sercu” – mówił metropolita gnieźnieński zwracając się do pielgrzymów w ich ojczystych językach, czyli po niemiecku i polsku. Przypomniał też, że wszystkich ochrzczonych łączy Chrystus i chrzest. „To jest fundament, z którego wyrastamy. A budować na Chrystusie i z Chrystusem, to znaczy budować na jedynej nadziei, jaką daje nasze chrześcijaństwo” – mówił Prymas.
Tegorocznemu pielgrzymowaniu towarzyszyły słowa Marcina Lutra „Solus Christus” – Jedynie Chrystus , będące jedną z pięciu zasad protestantyzmu. Jak wyjaśnił ks. Jan Kwiatkowski, inicjator i koordynator pielgrzymki po stronie polskiej, hasło to, w roku wielkich jubileuszy 600-lecia prymasostwa w Polsce i 500-lecia Reformacji, miało przypominać i wskazywać, że wspólnym punktem wyjścia i zarazem celem dla katolików i protestantów jest właśnie Jezus Chrystus. Pątnicy wyruszyli 23 czerwca z Magdeburga, kierując się w stronę granicy z Polską. W drodze zatrzymali się m.in. w ośrodku prowadzonym przez brazylijską wspólnotę „Fazenda de la Esperanza”, która zajmuje się ludźmi z uzależnieniami. Po stronie polskiej pielgrzymi zatrzymali się m.in. w Poznaniu, gdzie modlili się w tamtejszym centrum ewangelickim. Spotkali się także z jednym z poznańskich duchownych prawosławnych. Wzruszające były również spotkania z rodzinami, u których pielgrzymi nocowali. W drodze do Gniezna odwiedzili tradycyjnie Ostrów Lednicki, skąd cesarz Otton III przed Zjazdem Gnieźnieńskim, szedł pieszo do grobu św. Wojciecha. W katedrze gnieźnieńskiej pątnicy modlili się wspólnie z Prymasem Polski, który udzielił im na koniec błogosławieństwa.
Czas trwania wędrówki – od św. Jana do Piotra i Pawła ma głęboki teologiczny sens zarówno dla katolików, jak i protestantów, zwraca bowiem uwagę na proroka, który zapowiadał Chrystusa oraz na apostołów, którzy dyskutowali i pracowali nad kształtem Kościoła. Symboliczna jest także trasa – w Magdeburgu nauki pobierał św. Wojciech. Tam również swój początek miała historyczna pielgrzymka cesarza Ottona III do Gniezna w roku 1000. Pielgrzymka wyrusza naprzemiennie raz z jednego, raz z drugiego miasta.
