Henryk Firlej

Syn Jana i Barbary z Mniszchów, urodził się w 1574 r., a imię otrzymał na cześć swego ojca chrzestnego – Henryka Walezego. Ojciec Jan, wojewoda krakowski, był wyznania kalwińskiego, zmarł kilka miesięcy po narodzinach syna, który został wychowany przez matkę w duchu gorliwego katolicyzmu. Początkowo Henryk nauki pobierał w domu. Wyruszył następnie za granicę, gdzie uczył się w kolegiach jezuickich w Ingolstadt i w Grazu, studiował w Padwie i Rzymie. Trafił na dwór Klemensa VIII, gdzie otrzymał liczne godności i tytuły m.in. prałata domowego, hrabiego rzymskiego, referendarza sygnatur, protonotariusza apostolskiego. Przychylność papieża dla Henryka wynikała z faktu bliskiej znajomości z przedstawicielami rodu Firlejów jeszcze w okresie, gdy był w Polsce nuncjuszem. Henryk wrócił do kraju w 1596 r. wraz z orszakiem nuncjusza Enrica Caetaniego. Polecany przez papieża znalazł się w kancelarii koronnej. Pełnił kolejno urząd referendarza, sekretarza wielkiego koronnego i podkanclerzego koronnego (do 1618 r.). W okresie tym uzyskał też zaszczytne godności kościelne, były to prepozytura płocka oraz kanonia sandomierska. W 1611 r. został prepozytem bożogrobców w Miechowie. W czasie rokoszu zebrzydowskiego wiernie trwał przy królu. W 1616 r. uzyskał prekonizację na biskupstwo łuckie. Jednak już w kolejnym roku papież zatwierdził jego translację na biskupstwo płockie. Firlej zrezygnował wówczas z prepozytury miechowskiej. Jako biskup płocki ściągnął do Pułtuska bonifratrów, zainicjował budowę pałacu biskupiego w Broku, wzniósł kościół w Ciernicach oraz jedną z kaplic przy kościele Dominikanów w Lublinie. W pracy pasterskiej wspierał go sufragan Stanisław Starczewski. Król Zygmunt III Waza nominował Firleja na arcybiskupstwo gnieźnieńskie 6 marca 1624 r., papież Urban VIII zatwierdził translację w październiku, a 12 grudnia hierarcha objął rządy w archidiecezji za pośrednictwem swego pełnomocnika Andrzeja Mirosławskiego. Nie zdążył odbyć ingresu do katedry gnieźnieńskiej. Zmarł 25 lutego 1626 r. w Skierniewicach. Pochowany został w kolegiacie łowickiej.