Prymas do wychowawców seminaryjnych
„Jesteście wezwani, aby świadczyć zgodnie i wymownie o wartościach właściwych posłudze kapłańskiej. Może to zaś uczynić tylko ten, kto tymi wartościami żyje, kto rzeczywiście na co dzień odkrywa w Chrystusie drogę, prawdę i życie”.
Metropolita gnieźnieński przewodniczył 12 maja Mszy św. na zakończenie 12. sesji formacyjnej VII edycji Szkoły Wychowawców Seminaryjnych, zorganizowanej w dniach 8-12 maja w Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie. W homilii, nawiązując do przywołanych w Ewangelii słów Jezusa: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem» podkreślił, że wskazywanie tej Drogi, jest niezmiennie istotą i najważniejszym zadaniem Kościoła. By jednak je wypełnić, trzeba wpierw samemu doświadczyć wyzwalającego orędzia Jezusa i radości Ewangelii.
„Chrystusowe pytanie o znajomość drogi, to w istocie pytanie o znajomość Jezusa, drogi, prawdy i życia. Odpowiedź na to pytanie stawia bowiem nasze życie, naszą posługę i naszą misję we właściwym miejscu. Jasna odpowiedź nie tylko bowiem pozwala w miarę dobrze odczytać czy uchwycić istotę Jego misji zbawczej, ale włączyć się w nią z całą prawdą naszego życia i naszego posługiwania. Do tego bowiem jesteśmy w naszym powołaniu wciąż wezwani i zaproszeni” – podkreślił abp Wojciech Polak przypominając za papieżem Franciszkiem, że dar Bożej miłości nie służy do prywatnego pocieszania, ale do życia i dzielenia się nim. „Jeżeli więc Szkoła Wychowawców, którą dziś kończycie, pozwoliła Wam, właśnie poprzez wejście tutaj w jak najbardziej osobistą formację doświadczyć tego umiłowania przez Pana, jeśli w pewnym sensie czy w pewien sposób i was, Drodzy Bracia, poruszyła i przemieniła po prostu radość poczucia, że jestem przez Boga kochany, z całym moim życiem i całym powołaniem, to warto pamiętać, że teraz w posłudze, która was czeka wezwani jesteście nade wszystko do życia pełnią tej nowości i tej radości, która stała się, już tutaj, jak ufam, waszym udziałem” – mówił przewodniczący Komisji ds. Duchowieństwa KEP.
„Jako absolwenci Szkoły Wychowawców Seminaryjnych – kontynuował – jesteście wezwani, aby świadczyć zgodnie i wymownie o wartościach właściwych posłudze kapłańskiej. Może to zaś uczynić tylko ten, kto tymi wartościami żyje, kto rzeczywiście odkrywa w Nim na co dzień drogę, prawdę i życie. Może warto jeszcze raz w tym kontekście, dla jeszcze większego ukonkretnienia, usłyszeć odpowiedź, jaką na pytanie: czego więc Jezus od nas oczekuje, postawione przez papieża Franciszka w czasie krakowskiego spotkania z kapłanami i osobami konsekrowanymi, on sam nam udzielił: Jezus pragnie serca naprawdę konsekrowanych, które żyją przebaczeniem otrzymanym od Niego, aby je przelewać ze współczuciem na braci. Jezus poszukuje serc otwartych i delikatnych wobec słabych – w żadnym wypadku surowych; serc uległych i przejrzystych, które nie udają wobec tych, którzy mają w Kościele zadanie wskazywania drogi. Wobec takich formatorów, dopowiada jeszcze dalej Ojciec Święty, uczeń będzie miał odwagę przeżywania swoich wątpliwości i stawiania pytań, by wspólnie rozeznać, bez kalkulacji i powściągliwości. Dostrzeże bowiem właśnie w nich tych, którzy sami podejmują codzienny trud wychowywania własnego serca, czyniąc je zdolnym do dokonywania czujnego i nieustannego rozeznania, i do odważnej i wielkodusznej odpowiedzi, jaką naszym życiem dajemy wzywającemu nas Bogu” – cytował Prymas Polski.
