Pod patronatem Prymasa Polski
Bajki Ignacego Krasickiego zainaugurowały w Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej cykl spotkań „Opowieści o Prymasach”. Przedsięwzięcie wpisuje się w obchody 600-lecia prymasostwa w Polsce.
Spotkanie odbyło się 18 listopada i choć było adresowane głównie do dzieci, zgromadziło liczną grupę rodziców i dziadków. Bajki prymasa-poety czytał znany w Gnieźnie aktor Teatru im. Aleksandra Fredry Bogdan Ferenc. Zanim jednak bajki wybrzmiał, krótko przypomniano postać Ignacego Krasickiego. Po spotkaniu zaś uczestnicy mieli okazję zobaczyć Drzwi Gnieźnieńskie i zwiedzić podziemia katedry gnieźnieńskiej, gdzie Ignacy Krasicki został pochowany. Przy jego grobie najmłodsi zapalili znicz. Spotkania z Ignacym Krasickim zainaugurowało zaplanowany przez muzeum cykl spotkań z prymasami. Kolejne czytanie bajek Ignacego Krasickiego odbędzie się 25 listopada i 2 grudnia w Muzeum w Muzeum. W przyszłym roku placówka planuje spotkania z kolejnymi prymasami.
Więcej informacji TUTAJ
Ignacy KRASICKI wywodził się ze zubożałej rodziny arystokratycznej posiadającej tytuł hrabiowski, był synem Jana Bożego, kasztelana chełmskiego, właściciela dubieckiego klucza dóbr oraz stolniczanki Anny z domu Starzechowskiej. Urodził się w 1735 r. w rodzimym majątku w Dubiecku, miał liczne rodzeństwo, dwie starsze siostry i czterech braci, z których tylko jeden – Antoni – nie wybrał drogi kariery kościelnej. Krasicki uczył się początkowo w kolegium jezuickim we Lwowie (1741–1750), w 1751 r. przyjął niższe święcenia i wstąpił do seminarium księży misjonarzy przy kościele św. Krzyża w Warszawie, gdzie przebywał do 1754 r. Wyższe święcenia kapłańskie otrzymał w lutym 1759 r. od biskupa przemyskiego Wacława Sierakowskiego. Dzięki środkom finansowym z tych prebend mógł wyjechać na dwuletnie studia do Rzymu. Po powrocie został sekretarzem prymasa Władysława Łubieńskiego, a wkrótce potem kapelanem Stanisława Augusta Poniatowskiego, późniejszego króla Polski. To właśnie on, tuż po swojej koronacji, umyślił uczynić przyjaciela i współpracownika najpierw koadiutorem, a później biskupem diecezji warmińskiej. Plany te stały się faktem w 1767 roku. W sierpniu 1794 roku nadeszła wiadomość o śmierci prymasa Michała Poniatowskiego. W kwietniu roku następnego kapituła gnieźnieńska posłuszna woli króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II wybrała Ignacego Krasickiego arcybiskupem gnieźnieńskim. Prymas Krasicki rzadko bywał w Gnieźnie. Na stale rezydował w Skierniewicach i dawnym zwyczajem często odwiedzał Berlin i Poczdam. W 1798 roku uzyskał od władz pruskich zgodę na założenie Towarzystwa Przyjaciół Nauki (1800 r.), do którego jednak sam nie wstąpił. Pod koniec 1800 roku mimo kłopotów ze zdrowiem wybrał się ponownie do Berlina. Wczesną wiosną przyszłego roku wystąpiły silne objawy puchliny wodnej. Zmarł 14 marca 1801 roku. Był arcybiskupem gnieźnieńskim przez sześć lat. Jego ciało pochowano w podziemiach kościoła św. Jadwigi Śląskiej w Berlinie. W 1829 roku staraniem arcybiskupa Teofila Wolickiego prochy Krasickiego sprowadzono do Polski i pochowano w katedrze gnieźnieńskiej.
video P. Kujawski
Fot. B. Kruszyk
