Msza św. żałobna w intencji Adama Mickiewicza
Prymas Polski abp Wojciech Polak przewodniczył 15 stycznia w kościele pw. św. Marcina w Poznaniu Mszy św. żałobnej w intencji Adama Mickiewicza. Dokładnie 169 lat temu, w tej samej świątyni, za duszę wieszcza zmarłego 26 listopada 1855 roku modlił się prymas Leon Przyłuski.
Msze św. w rocznicę tej pierwszej modlitwy żałobnej za duszę poety celebrowane są w poznańskim kościele pw. św. Marcina od pięciu lat, o czym przypomniał na początku Eucharystii proboszcz parafii ks. dr Antoni Klupczyński. Jak przyznał, nie wiadomo, czy Adam Mickiewicz modlił się w tej świątyni za życia, ale pewnym jest, że w Wielkopolsce przebywał, gościł też w Poznaniu i nawiedzał tutejsze kościoły, niewykluczone więc, że zaszedł także do św. Marcina.
Homilię wygłosił ks. prof. Mieczysław Polak, dziekan Wydziału Teologicznego UAM w Poznaniu, który postać Adama Mickiewicza przywołał m.in. w kontekście nadziei, która – jak przypomniał – jest tematem trwającego Roku Świętego. Chrześcijanie – powtórzył za papieżem Franciszkiem – to pielgrzymi nadziei, a wyruszenie w drogę jest typowe dla tych, którzy poszukują sensu życia. W tym poszukiwaniu – zauważył – pomagają poeci, ich słowa bowiem są drzwiami, które otwierają się na nieskończoność.
„Niewątpliwie nasz wieszcz narodowy był pielgrzymem nadziei. Był i nadal pozostaje pielgrzymem nadziei. Jego życie było związane z pielgrzymowaniem. Dzisiejsza Ewangelia przyniosła nam słowa Jezusa: Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości. A św. Marek dodał: I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy. Podobnie pielgrzymował po całej Europie Adam Mickiewicz. Z nadzieję na odrodzenie się wolnej Ojczyzny” – mówił dziekan Wydziału Teologicznego UAM.
Do nadziei obecnej w twórczości Adama Mickiewicza, ale i szerzej w poezji, nawiązał też Prymas Polski abp Wojciech Polak, dziękując za wspólną modlitwę i przypominając o obchodzonym w Polsce wraz z Rokiem Świętym, milenium pierwszych koronacji królewskich w Gnieźnie. Jak podkreślił, postać Bolesława Chrobrego znajdziemy w mickiewiczowskich „Pierwszych wiekach historii polskiej”, gdzie nasz wiesz narodowy pisał o „kardynalnych” – choć najpewniej legendarnych – żelaznych słupach, jakimi nasz pierwszy koronowany władca oznaczył granice swojego państwa. Miały one przypominać – mówił za Mickiewiczem Prymas – „o mocy, która będzie się odradzać przez nadzieję złożoną w sercach Polaków”.
Arcybiskup gnieźnieński zaprosił też uczestników liturgii na uroczystości jubileuszowe do Gniezna, kończąc swoje podziękowania wierszem Czesława Miłosza „Nadzieja” i takiej nadziei, która „bywa, gdy kto wierzy” wszystkim życząc.
Eucharystię koncelebrowali: ks. prof. Jan Szpet, dziekan UW UAM w latach 2008-2016 oraz ks. dr Jacek Zjawin, były prorektor wydziału, który modlił się za dusze Fryderyka Szopena i Ignacego Paderewskiego. W Eucharystii uczestniczyli m.in. przedstawiciele poznańskiego Uniwersytetu, który imię Adama Mickiewicza nosi od 1955 roku.
