Krajowe Forum Inicjatyw na rzecz Małżeństwa i Rodziny, 19.06.2017, Gniezno

Słowo Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka na rozpoczęcie I Krajowego Forum Inicjatyw na rzecz Małżeństwa i Rodziny, 19 czerwca 2017, Forum Edukacyjno-Formacyjne w Gnieźnie.

Pragnę jak najserdeczniej wszystkich powitać. Bardzo się cieszę, że w ramach przeżywanego przez nas, a rozpoczętego 23 kwietnie br. w uroczystość świętego Wojciecha Jubileuszu 600-lecia prymasostwa w Polsce, staraniem Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin oraz naszego Referatu Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Gnieźnieńskiej, rozpoczynamy dziś, właśnie w Gnieźnie, Pierwsze Krajowe Forum Inicjatyw na rzecz Małżeństwa i Rodziny. Radość miłości przeżywana w rodzinach – jak wskazuje nam już w pierwszym zdaniu swej posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papież Franciszek – jest także radością Kościoła (…) a pragnienie rodziny, zwłaszcza wśród ludzi młodych, motywuje Kościół. Dlatego też, wierny swemu powołaniu, Kościół głosi dobrą nowinę o małżeństwie i rodzinie. Ale czy małżeństwo i rodzina wciąż są dobrą nowiną dla dzisiejszego świata – pytał papież Franciszek w swoim liście skierowanym na ręce Kardynała Kevina Farrella, Prefekta Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia, a zarazem naszego miłego gościa i uczestnika Forum, na którego czekamy. Papież postawił to pytanie w związku z rozpoczęciem prac przygotowujących do kolejnego IX Światowego Spotkania Rodzin, które odbędzie się w dniach od 21 do 26 sierpnia 2018 roku w Dublinie. Czy więc rodzina jest wciąż dobrą nowiną dla dzisiejszego świata? Jestem pewien, że tak – odpowiedział Ojciec Święty. A to „tak” oparte jest mocno na zamyśle Bożym – pisał dalej papież – Miłość Boga to jego „tak” wobec całego stworzenia i jego serca, którym jest człowiek. Jest to Boże „tak” dla związku mężczyzny i kobiety, otwartego na życie i służenie mu we wszystkich jego fazach; jest to „tak” i zaangażowanie Boga na rzecz ludzkości, jakże często zranionej, gnębionej i zdominowanej przez brak miłości. Małżeństwo i Rodzina zatem to „tak” Boga-Miłości. My także wypowiadając dziś i potwierdzając, przede wszystkim jako Kościół, nasze tak dla małżeństwa i rodziny, pragniemy poprzez rozpoczynające się prace Forum Inicjatyw na rzecz Małżeństwa i Rodziny odnowić nasze głoszenie Ewangelii małżeństwa i rodziny oraz, zwłaszcza w świetle wspomnianej już adhortacji apostolskiej Amoris laetitia, odnowić również nasze zaangażowanie, przed wszystkim duszpasterskie, na rzecz małżeństwa i rodziny.

Serdecznie zatem witam, jeszcze raz, was wszystkich. Witam organizatorów Forum, najpierw Radę ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski z jej przewodniczącym biskupem Janem Wątrobą, biskupem rzeszowskim oraz Krajowy Ośrodek Duszpasterstwa Rodzin z ks. dr. Przemysławem Drągiem, krajowym duszpasterzem i panią Agnieszką Dochniak, krajową doradczynią życia małżeńskiego i rodzinnego. Witam również współorganizatorów z naszej strony, a więc nasz Referat Duszpasterstwa Rodzin, z ks. dr. hab. Franciszkiem Jabłońskim, diecezjalnym duszpasterzem i panią Teresą Niewiadomską, diecezjalną doradczynią życia małżeńskiego i rodzinnego. Cieszę się, że ten pomysł przedstawiony mi przez was przed kilkoma miesiącami, a związany również – jak wspomniałem – z trwającymi w tym roku obchodami 600-lecia prymasostwa w Polsce, doszedł do skutku i możemy się tutaj, w naszym Centrum Edukacyjno-Formacyjnym, w tych dniach wszyscy spotkać.

Spotykamy się w gronie osób, które podejmując działania na różnych płaszczyznach, kierują się dobrem rodziny, promują wartości rodzinne, podejmują troskę o ochronę życia i różnymi sposobami wskazują na piękno małżeństwa i rodziny. Ta różnorodność pozwala nam ustrzec się przed poczuciem monopolu, jedynej słusznej racji czy obrania jedynej słusznej metody w staraniach podejmowanych na rzecz tej podstawowej komórki życia społecznego. Taka bowiem postawa pozwala nam pozostawać otwartymi na różne rozwiązania i różne drogi, które będą prowadzić nas do jeszcze lepszego zrozumienia potrzeb współczesnej rodziny, która przeżywa swoje życie w różnych środowiskach, w różnych życiowych sytuacjach, z różnymi doświadczeniami, i w końcu z różnym bagażem własnej historii i doświadczeń. Spotykamy się tutaj w szerokim gronie, by spróbować nie tylko wyjść poza utarte ramy i schematy, ale również poza myślenie czysto jurydyczne by odważnie zadawać pytanie o wolę Chrystusa. To jest aspekt na który powinniśmy zwrócić szczególną uwagę. Myślę, że sam papież Franciszek w jednym zdaniu zawarł istotę duszpasterskiej troski o rodzinę kiedy zapytał: co wnosi Chrystus do rodziny? Największą tragedią małżeństw i rodzin nie są bowiem problemy, które napotykają. One były, są i będą. Prawdziwy dramat zaczyna się wtedy, gdy we wspólnocie Kościoła i w Kościołach domowych gubimy z oczu Chrystusa i to, do czego On sam nas zaprasza. Dlatego przeżywając to nasze spotkanie musimy cały czas mieć na uwadze Chrystusa, Jego obecność, Jego „pomysł” na rodzinę i małżeństwo. To przecież miłość Chrystusa przywraca chrześcijańskim małżonkom radość podążania razem, bo małżeństwo jest wspólną drogą, niekiedy, wiemy, bardzo wymagającą, czasami trudną, ale zawsze pełną światła i nadziei, którą daje obecność Chrystusa.

I Forum Inicjatyw na rzecz Małżeństwa i Rodziny stanowi zatem doskonałą okazję, aby podjąć odważną próbę odczytania przesłania adhortacji apostolskiej Amoris laetitia, i to zarówno w jej wezwaniu do adekwatnego do dzisiejszych wyzwań przygotowania ludzi młodych do małżeństwa i życia rodzinnego, jak i w towarzyszeniu małżeństwom i rodzinom na drodze ich duchowego wzrostu. Przyjmując takie założenia naszą troską i refleksją otaczamy nie tylko założone już rodziny, ale także młodych ludzi, których współczesna kultura pobudza i przekonuje, by nie zakładać rodziny. Dlatego tak wielu z nich odkłada małżeństwo, czekając na warunki idealne, kiedy wszystko będzie doskonałe. Wobec nich jednak jesteśmy jako Kościół zobowiązani, aby – tak jak mówił w czasie Światowego Spotkania Rodzin w Filadelfii Ojciec Święty – zaangażować nasze siły nie tyle w powtarzanie problemów otaczającego nas świata (…) ale skierowując do ludzi młodych i powtarzając im szczerą zachętę, aby byli odważni i zdecydowali się na małżeństwo i rodzinę.

Witam zatem Was wszystkich jeszcze raz bardzo serdecznie. Jeszcze raz bardzo dziękuję za tą inicjatywę, którą wspólnie podjęły Rada ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski, Krajowy Ośrodek Duszpasterstwa Rodzin oraz Duszpasterstwo Rodzin Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Dziękuję też za Waszą obecność tutaj w Gnieźnie, kolebce chrześcijaństwa i Polski, w roku 600-lecia prymasostwa w Polsce, za dar tej niezwykłej wspólnoty, która posługując w różnych miejscach naszej ojczyzny, na różnych obszarach i płaszczyznach życia, tworzy grono ludzie zatroskani o dobro rodziny. Z przekonaniem mogę zatem powtórzyć za papieżem Franciszkiem, że to spotkanie może stanowić doskonałą okazję do zebrania naszych sił, do odbudowania entuzjazmu dla czynienia rodzin coraz pełniej zgodnymi z błogosławieństwem Boga, zgodnymi z ich powołaniem. W naszej różnorodności pomysłów, rozwiązań i działań przyświeca nam wspólny cel: gotowość niesienia pomocy narzeczonym, rodzinom i małżeństwom. Niewątpliwie jedną z pierwszych oznak gotowości do tej pomocy powinna być również nasza modlitwa abyśmy umieli odkrywać i dostrzegać piękno małżeństwa i rodziny, opartych na miłości mężczyzny i kobiety, na wzajemnej wierności i uczciwości, na mocy, która płynie z sakramentu małżeństwa. Dlatego za  św. Janem Pawłem II, Papieżem Rodziny, wołamy: Boże, od którego pochodzi wszelkie ojcostwo w niebie i na ziemi, Ojcze, który jesteś Miłością i Życiem, spraw, aby każda ludzka rodzina przez Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, narodzonego z Niewiasty przez Ducha Świętego, stawała się prawdziwym przybytkiem życia i miłości dla coraz to nowych pokoleń. Spraw, aby Twoja łaska kierowała myśli i uczynki małżonków ku dobru ich własnych rodzin i wszystkich rodzin na świecie. Spraw, aby młode pokolenie znajdowało w rodzinach mocne oparcie dla swego człowieczeństwa i jego rozwoju w prawdzie i miłości. Spraw, aby miłość umacniana łaską Sakramentu Małżeństwa okazywała się mocniejsza od wszelkich słabości i kryzysów, przez jakie nieraz przechodzą nasze rodziny. Spraw wreszcie – błagamy Cię o to za pośrednictwem Maryi, Królowej Rodzin – ażeby Kościół w naszej Ojczyźnie i wśród wszystkich narodów ziemi mógł owocnie spełniać swe posłannictwo w rodzinach i poprzez rodziny. Ty, który jesteś Życiem, Prawdą i Miłością w jedności Syna i Ducha Świętego.